Newsletter kliniczny listopad 2020 r.

1. Ministerstwo Zdrowia przedstawiło wytyczne dla zakładów patomorfologii – standardy organizacyjne oraz standardy postępowania w patomorfologii. Jest to kolejny etap unijnego projektu "Wsparcie procesu poprawy jakości w patomorfologii poprzez wdrożenie standardów akredytacyjnych oraz wzmocnienie kompetencji kadry zarządzającej podmiotami leczniczymi”.

2. Od 1 listopada 2020 r. obowiązuje nowa lista refundacyjna. Zmiany dotyczące leczenia onkologicznego:

• Program B.4 Leczenie zaawansowanego raka jelita grubego – do pkt. III "Leczenie pierwszej linii chorych na zaawansowanego raka jelita grubego z wykorzystaniem substancji czynnej panitumumab dodano skojarzenie z chemioterapią wg schematu FOLFIRI, podano schemat dawkowania, dodano kryteria kwalifikowania, czasu leczenia oraz kryteria wyłączenia z programu

• Program B.93 Piksantron w leczeniu chorych na chłoniaki złośliwe -zmieniono kryteria kwalifikacji

3. W dniach 4-5 grudnia 2020 r. odbędzie się XIV Konferencja Polskiej Grupy Raka Płuca - formuła on-line

4. W dniach 25-28 października 2020 r. odbył się wirtualny Kongres American Society for Radiation Oncology 2020 Annual Meeting

Badanie II fazy TROG 13.01/SAFRON (Stereotactic Ablative Fractionated Radiotherapy versus Radiosurgery for Oligometastatic Neoplasia to the Lung) porównujące zastosowanie pojedynczej dawki radioterapii (28 Gy/1 fr, BED₁₀=106 Gy) vs 48 Gy w 4 frakcjach (BED₁₀=105 Gy) u pacjentów z 1-3 przerzutami do płuc z nowotworu niehamatologicznego. Pierwszorzędowym punktem końcowym była toksyczność ≥3. stopnia wg CTCAE V4.0. w ciągu 1. roku od leczenia. W obu ramionach osiągnięto akceptowalną toksyczność (5% vs 3%).

Badanie III fazy PROACTIVE (Palliative Radiation for Advanced Central Lung Tumors with Intentional Avoidance of the Esophagus) porównujące radioterapię 20 Gy/5 fr vs 30 Gy/10 fr u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca w stopniu III/IV, u których co najmniej 5 cm przełyku znajdowało się w napromienianym polu. Po stratyfikacji wg dawki pacjenci byli randomizowani do grupy standardowej radioterapii (RT) vs radioterapia z ochroną przełyku (ES-IMRT, maksymalna dawka w przełyku wynosiła nie więcej niż 80% zaplanowanej dawki). Mediana OS dla dawki 20 Gy/5 fr vs 30 Gy/10 fr była podobna (8,6 mies. vs 8,7 mies.). ES-IMRT wykazuje trend w redukcji zapalenia przełyku, szczególnie wyrażony w grupie większej dawki (30 Gy/10 fr) oraz przy targecie obejmującym < 10 cm przełyku.

Przedstawione późne wyniki z badania II fazy SABR-COMET (Stereotactic Ablative Radiotherapy for the Comprehensive Treatment of Oligometastatic Cancers) porównujące standardowe leczenie paliatywne vs standardowe leczenie paliatywne z radioterapią stereotaktyczną (SABR) u pacjentów z kontrolowanym pierwotnym ogniskiem nowotworowym, u których występowało do pięciu zmian przerzutowych. Mediana OS wyniosła 28 mies. vs 50 mies. (p=0,006), 5-letni OS wyniósł 17,7% vs 42,3%, bez różnic w czasie pojawienia się nowych przerzutów, bez różnic w jakości życia.

Badanie RESCUE-119 oceniające zastosowanie niskodawkowej radioterapii (1,5 Gy) na cały obszar płuc u 10 pacjentów z zapaleniem płuc w przebiegu COVID-19. Oparto się na hipotezie, że niska dawka radioterapii może eliminować burzę cytokin i niekontrolowany obrzęk w tej grupie pacjentów. Mimo małej grupy pacjentów zaobserwowano szybszą poprawę stanu klinicznego (3-krotnie) vs grupa kontrola. Obecnie toczą się 2 badania II fazy VENTED i PRE-VENT z zastosowaniem niskodawkowej radioterapii w tej grupie pacjentów.

Późne wyniki z badania PARCER, po 49 miesiącach obserwacji, z zastosowaniem IG-IMRT vs 3D-CRT u pacjentek z rakiem szyjki macicy wysokiego ryzyka po histerektomii potwierdziły różnicę w późnych powikłaniach z przewodu pokarmowego. Toksyczność ≥2. stopnia wyniosła 19,2% vs 36,2%, toksyczność ≥3. stopnia 2,0% vs 8,7%. Nie stwierdzono różnic w skuteczności. IMRT powinna być standardem u pacjentek z rakiem szyjki macicy wysokiego ryzyka.

Kolejne badanie potwierdzające skuteczność SRS (15-24 Gy) vs WBRT (30 Gy/10 fr) u pacjentów z wieloma przerzutami do mózgowia (średnio 8). Ponad połowa pacjentów otrzymała memantynę w celu ochrony funkcji poznawczych. Ocena funkcji poznawczych po 4 mies. testem HVLT-R TR potwierdziła korzyść w ramieniu SRS. Mediana OS była porównywalny w obu grupach (7,8 mies. vs 8,9 mies., p=0,59. Kontrola miejscowa po 4 mies. 95% vs 86,7%, p=0,09. ale mediana czasu do kolejnych przerzutów do mózgowia wyniosła 6,3 mies. vs 10,5 mies., p=0,37. W grupie z SRS obserwowano krótsze przerwy w leczeniu systemowym. Planowane jest badanie III fazy CGTG CE.7 porównujące SRS vs WBRT z memantyną u pacjentów z 5-15 przerzutami do mózgowia.

Badanie III fazy FLAME u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego pośredniego i wysokiego ryzyka porównujące standardową radioterapię EBRT (77 Gy/35 fr) vs EBRT z boostem GTV do 95 Gy. 5-letni bDFS wyniósł 86% vs 93%., bez różnic w późnej toksyczności GI ≥2. stopnia (12% vs 13%) oraz GU≥2. stopnia (28% vs 23%).

Badanie II/III fazy CCTG-TROG u pacjentów z przerzutami do kręgosłupa dającymi dolegliwości bólowe, porównujące SBRT (24 Gy/2 fr) vs radioterapia konwencjonalna (20 Gy/5 fr). 3-miesięczna całkowita odpowiedz (brak bólu) wyniosła 35% vs 15%, p<0,001, skuteczność utrzymała się do 6 miesięcy (33% vs 16%, p=0,004) z dobrym profilem toksyczności w obu grupach.

Badanie II fazy oceniające zastosowanie neoadjuwantowe temozolomidu z metforminą z następową przyspieszoną radioterapią hipofrakcjonowną (HART) w skojarzeniu z temozolomidem i metforminą oraz uzupełniającą terapią temozolomidem z metforminą u pacjentów z glejakiem wielopostaciowym po resekcji guza (GTR - 82%). Mediana OS dla pacjentów z metylacją MGMT wyniosła 45,3 mies. vs 19,3 mies. bez metylacji MGMT.

6. Nowe rekomendacje EMA, European Medicines Agency

7. Ukazały się zalecenia EHNS-ESMO-ESTRO dotyczące diagnostyki, leczenia i kontroli pacjentów z płaskonabłonkowymi nowotworami regionu głowy i szyi.

8. Ukazały się zalecenia ESMO dotyczące diagnostyki, leczenia i kontroli pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową.

9. Ukazały się zalecenia ASTRO dotyczące radioterapii u pacjentów z rakiem odbytnicy.

10. Ukazały się zaktualizowane zalecenia ASCO dotyczące optymalnej uzupełniającej chemioterapii i leczenia celowanego u pacjentek z wczesnym rakiem piersi.

11. Ukazały się zalecenia MSTS, ASTRO i ASCO dotyczące leczenia przerzutowego raka lub szpiczaka w kości udowej.

11. Ukazały się zalecenia AUA/ASTRO/SUO dotyczące zaawansowanego raka gruczołu krokowego

12. W czasopismach

Trastuzumab Emtansine Plus Atezolizumab in Previously Treated, HER2-Positive Advanced Breast Cancer, Emens i in., Lancet

Badanie II fazy KATE2 porównujące skuteczność i toksyczność leczenia trastuzumabem emtanzyna (T-DM1) z/bez atezolizumabu u pacjentek z zaawansowanym HER2-dodatnim rakiem piersi po wcześniejszej terapii trastuzumabem i taksanami. PFS był porównywalny w obu grupach, wykazano większą toksyczność w grupie z atezolizumabem.

Survival in Patients With Brain Metastases: Summary Report on the Updated Diagnosis-Specific Graded Prognostic Assessment and Definition of the Eligibility Quotient, Spreduto i in., J. Clin. Oncol.

Wieloośrodkowa analiza baz danych pacjentów z nowo zdiagnozowanymi przerzutami do mózgowia pozwoliła opracować nowe estymowane przeżycie w zależności od grup prognostycznych i lokalizacji nowotworu.

Zaktualizowany The Graded Prognostic Assessment (GPA) jest dostępny on-line https://brainmetgpa.com/#

Cribriform Architecture Prostatic Adenocarcinoma in Needle Biopsies Is a Strong Independent Predictor for Lymph Node Metastases in Radical Prostatectomy, Downes i in., Eur. J. Cancer

Analiza retrospektywna raportów patomorfologicznych biopsji gruczołu krokowego oraz materiału po prostatektomii potwierdziła, że w gruczolakoraku stercza cecha cribiform (sitowaty) oraz intraductal carcinoma (rak wewnątrzprzewodowy) wiąże się z bardziej agresywnym przebiegiem - większym prawdopodobieństwem przerzutów do węzłów chłonnych miednicy.

Survival, Pathologic Response, and Genomics in CALGB 40601 (Alliance), a Neoadjuvant Phase III Trial of Paclitaxel-Trastuzumab With or Without Lapatinib in HER2-Positive Breast Cancer, Fernandez-Martinez i inn., J. Clin. Oncol.

Badanie CALGB 40601 oceniające zastosowanie, w leczeniu neoadjuwantowym, paklitakselu z trastuzumabem i lapatynibem (THL), paklitakselu z trastuzumabem (TH) lub paklitakselu z lapatynibem (TL) u pacjentek z HER2-dodatnim rakiem piersi w stopniu II-III. Po 7 latach obserwacji podwójna blokada receptora HER2 okazała się skuteczniejsza w zakresie RFS i OS. THL vs TH : RFS HR 0,32, p=0,005; OS HR 0,34, p=0,037, bez różnic między ramionami TH i TL.

ARTSCAN III: A Randomized Phase III Study Comparing Chemoradiotherapy With Cisplatin Versus Cetuximab in Patients With Locoregionally Advanced Head and Neck Squamous Cell Cancer, Gebre-Medhin I in., J. Clin. Oncol.

Badanie III fazy ARTSCAN porównujące skuteczność i toksyczność radioterapii w skojarzeniu z cisplatyną lub cetuksymabem u pacjentów z miejscowo zaawansowanym płaskonabłonkowym rakiem regionu głowy i szyi. Badanie zostało zamknięte wcześniej z uwagi na gorsze wyniku w grupie z cetuksymabem. 3-letni OS w grupie z cisplatyną wyniósł 88% vs 78% dla grupy z cetuksymabem, skumulowane 3-letnie wznowy lokoregionalne wyniosły odpowiednio 9% vs 23%. Eskalacja dawki radioterapii (68 Gy vs 73,1 Gy) nie poprawiła kontroli miejscowej.

Pre- and Postoperative Capecitabine Without or With Oxaliplatin in Locally Advanced Rectal Cancer: PETACC 6 Trial by EORTC GITCG and ROG, AIO, AGITG, BGDO, and FFCD, Schmoll i in., J. Clin. Oncol.

Badanie PETACC 6 oceniające dodanie oksaliplatyny do neoadjuwantowej radiochemioterapii z kapecytabiną oraz pooperacyjnej uzupełniającej terapii kapecytabiną u pacjentów z gruczolakorakiem odbytnicy (T3/4 i/lub N+). Nie zaobserwowano różnic w 3-letnim DFS (76,5% w grupie bez oksaliplatyny vs 75,8% w grupie z oksaliplatyną). 7-letni DFS i OS również bez różnic w obu grupach. Dodanie oksaliplatyny nie poprawia skuteczności leczenia w tej grupie pacjentów.

Final Efficacy Results of Neratinib in HER2-Positive, HR-Positive Early-stage Breast Cancer Rrom the Phase III ExteNET Trial, Chan i in., Clin. Breast Cancer

Badanie III fazy ExteNET oceniające dodanie neratynibu po neo-/adjuwantowej terapii trastuzumabem z chemioterapią u HER2-dodatnich HR-dodatnich pacjentek z wczesnym rakiem piersi. Po 5 latach obserwacji całkowita korzyść w zakresie iDFS wyniosła 5,1% dla pacjentek, które rozpoczęły terapię neratynibem przed upływem 1 roku od zakończenia terapii trastuzumabem vs 1,3% jeśli rozpoczęcie terapii neratynibem nastąpiło po roku od zakończenia podawania trastuzumabu.

Newsletter kliniczny portalu pto.med.pl